ادغام سيستم هاي پشتيباني تصميم گيري در سازمان ها مقدمهسيستم هاي پشتيباني تصميم گيري(DSS) بطورقابل ملاحظه اي به بهره گيري از سيستم هاي پردازش اطلاعات در سازمان ها كمك كرده اند. مفاهيم و ساختارهاي DSS از مرحله اوليه پشتيباني تصميم گيري فردي به شكل DSS فردي (IDSS) تا مرحله ي خيلي پيچيده تر گروه هاي پشتيباني افراد با وظايف متنوع، ولي نه محدود به تصميم گيري به صورت DSS گروهي (GDSS) شكل گرفته اند. به منظور وسعت بخشيدن به سطح پشتيباني تصميم گيري كه افراد، گروه ها، تقسيمات، ادارات و حتي كل سازمان را در بر مي گيرد، بطور فزاينده اي تلاش هايي صورت گرفته است. اين سيستم هاي پشتيباني تصميم گيري گسترده، به تناوب برحسب DSS سازمان (ODSS) نامگذاري مي شوند. هر گونه DSS (IDSS، GDSS يا ODSS) عليرغم دارا بودن يك پايگاه مفهومي مشترك، ساختار و قابليت مربوط به خود را داراست. همگام با بلوغ نسبي هر مفهوم سازي DSS، نياز به ادغام كاربرد آنها در چارچوب يكپارچه واحد بوجود مي آيد.